Ondernemen in veterinair Nederland, update oktober 2021

Na de zomer is het altijd goed om terug te kijken, te evalueren en natuurlijk uitgerust vooruit te kijken.

Het was voor mij als praktijkadviseur een intensief voorjaar. Na het afronden van een wederom groter aantal associaties en overnames ten opzichte van het jaar ervoor, lijkt het mij dat de dierenarts het ondernemen steviger omarmd heeft. Ondanks of juist dankzij de komst van de ketens is men zich er bewuster van hoe je van een goedlopende dierenartspraktijk een nog beter lopende praktijk kunt maken. Er is meer aandacht voor de bedrijfseconomische kant van het veterinaire ondernemen en dat juich ik van harte toe!

Groei!

De groei van de omzet door een enorme toename puppy’s en kittens door corona is geweest, maar de groei zet in veel praktijken toch door. Met het grote tekort aan dierenartsen ontstaan er zelfs patiëntenstops en wachtlijsten. Prijsstijgingen zijn een logisch gevolg. De winsten nemen nog steeds toe.

CAO en pensioenpremie

Hetzelfde geldt overigens ook voor de salarissen van de dierenartsen en de groei van het aantal ZZP’ers onder practici. Ook zij zien dat er door schaarste op de arbeidsmarkt een betere onderhandelingspositie te creëren is. Een ZZP’er kan makkelijk € 1.000 netto per maand meer verdienen dan een loondienster en in minder werktijd. Ik adviseer je graag hierover!

De jonge (bijna) dierenartsen die ik spreek zijn alleen vaak terughoudend als het gaat om salarisonderhandelingen en zijn in veel gevallen ook niet eens bekend met de salaristabellen uit de nieuwe CAO dierenartsen. De meeste – ook niet-CAO gebonden praktijken – richten zich op deze tabellen. De jonge dierenarts doet zichzelf hiermee te vaak tekort. Inderdaad, een jonge dierenarts moet nog behoorlijk wat leren nadat ze afgestudeerd zijn, maar dat is na een jaar werken in de praktijk goeddeels ingelopen.

Letten op de secundaire arbeidsvoorwaarden is voor zowel werkgever als werknemer van belang. De forse premiestijging voor het pensioenfonds dierenartsen wordt binnen de CAO geflankeerd door een nieuwe premieverdeling tussen werkgever en werknemer. Was dat de afgelopen meer dan 20 jaar 2/3 werkgeversbijdrage en 1/3 voor de werknemer, nu is dat 60-40. Dus een hogere premie en een hogere bijdrage voor de werknemer. Om de na lange tijd gevonden nieuwe (schaarse) dierenarts aan je praktijk te binden kun je natuurlijk de 2/3 – 1/3 premieverdeling blijven toepassen.

Landbouwhuisdierenpraktijken – verduurzaming

Vanuit landbouwhuisdierenpraktijken hoor ik wisselende verhalen. In sommige regio’s is er stabiliteit, in andere toch een angst voor, of een vermoeden van een aanzienlijk aantal boeren dat zal stoppen. De Haagse discussie over stikstof en uitkopen van boeren voedt natuurlijk de twijfel, helaas.

Hier ligt wellicht ook een kans voor de verduurzaming van de veterinaire diensten in de vorm van begeleiding van de verduurzamende boer. Met visie en de veterinaire opleiding van de dierenarts kan een gidsrol worden gepakt. De dierenarts kan hierdoor een grotere rol gaan spelen, ook in economisch opzicht.

De ketens zijn ondertussen ook meer geïnteresseerd geraakt in landbouwhuisdierenpraktijken. Er is vanuit hun perspectief dus niet zo veel dreiging van een afkalvende markt als het soms wel lijkt.

Ketens

Het marktaandeel van de ketens blijft op dezelfde wijze groeien als afgelopen jaar. Ik vermoed dat ze langzaamaan de meeste groei – lees de meeste voor hen interessante praktijken – wel hebben gehad en dat er meer geconsolideerd gaat worden om nieuwe investeerders aan zich te binden en in het buitenland weer verder te bouwen.

Het aandeel praktijken beloopt momenteel circa 35% van het totaal aantal praktijken in Nederland, en het aandeel in de Nederlandse omzet is de 50% voorbij. Dit betekent dus dat nog steeds het grootste deel van de praktijken zelfstandig is. Deze groep heeft zich in veel gevallen verbonden aan een inkoopgroep, zodat de inkoopsprijzen kunnen worden gedrukt. Een mooi voorbeeld van meer besef van de bedrijfseconomische kant van het vak.

Dierenartsondernemer en opvolging

Als adviseur voor de dierenarts-ondernemer is het volgens mij nog steeds lonend om je eigen praktijk zo lang mogelijk voort te zetten. Het break-even point na een overname door een keten ligt nog steeds rond de vier tot zes jaar als de opbrengst daarna nul is. Dus als je de komende paar jaren blijft doorwerken als ondernemer en winstgenieter – een winst die momenteel groeit – kun je daarna alsnog je praktijk verkopen aan een keten of een collega én heb je per saldo meer verdiend dan als je het nu al zou doen.

Jazeker, een collega, want er zijn nog steeds voldoende – ook jonge, ook vrouwelijke, ook parttime – dierenartsen die graag een eigen praktijk willen. Het is een kwestie van de juiste man of vrouw op de juiste plaats op het juiste moment. Je moet als ondernemer op tijd gaan nadenken over je opvolging. Liefst enkele jaren vooruit denken dus. En natuurlijk ook over creatieve vormen van samenwerking. Daar zijn wij als Raadgevers goed in: optimaliseren van fiscale voordelen, ondernemerschap, samenwerking. Met uiteindelijk een mooie verkoopopbrengst, een kerngezonde praktijk, en een (groep) jonge dierenarts(en) die door kunnen met autonomie.

Ready Vet Go!

Binnenkort, tijdens Ready Vet Go! (Symposium Platform Jonge Dierenartsen) op 28 oktober zal er door ons een workshop gegeven worden over ondernemerschap om zo de jonge veterinairen te wijzen op de kansen en mogelijkheden die het ondernemerschap biedt.

In gesprek

Wil je meer weten over de ontwikkelingen in de sector of wil je er gewoon eens met mij over in gesprek. Bijvoorbeeld over wat het betekent voor jou als jonge ondernemer of ondernemer die de praktijk wil verkopen? Mail of bel gerust. Je kunt ook een afspraak maken.