winzucht

Winzucht

Praktijkhouder opgepast! De Belastingdienst gaat volgend jaar de strijd met je aan als je zelfstandigen inhuurt!? Wat kun je verwachten als de Belastingdienst vanaf januari volgend jaar weer gaat handhaven bij vermeende schijnzelfstandigheid? Een modelovereenkomst geeft dan geen zekerheid meer. Wat gaat er gebeuren? Niemand weet het.

In een recente uitspraak licht de Belastingdienst vast een tipje van de sluier op van de handhaving die zij voor ogen heeft. Stevig ingrijpen, een erg stikte uitleg van zelfstandigheid en beboeten. Als de Belastingdienst deze werkwijze in januari voortzet, stemt mij dat niet gerust.

Vier opdrachtnemers werken jarenlang voor opdrachtgever

In een recente uitspraak maakte een houthandel als opdrachtgever gebruik van vier zelfstandige timmerlieden. Na een controle legde Belastingdienst een naheffingsaanslag loonheffingen op. Met een boete van € 30.175 omdat de Belastingdienst vindt dat door de arbeidsrelatie ‘niet te onderzoeken’ sprake is van grove schuld van de opdrachtgever. De opdrachtgever vond dit onterecht omdat de timmerlieden bij het uitvoeren van een opdracht vrijheid hadden en per bouwopdracht werden betaald.

De uitkomst bij het gerechtshof:

De rechtbank geeft de Belastingdienst gelijk maar legt geen boete op. Om toch een boete op te kunnen leggen, gaat de Belastingdienst in hoger beroep bij het gerechtshof. Het gerechtshof geeft echter de opdrachtgever gelijk en schrapt de boete. Het hof ziet de opdrachtnemers als ondernemer. Hoewel de opdrachtgever eindverantwoordelijk is, het contact met de eindklant had en de opdrachtnemers begeleidde wogen andere omstandigheden zwaarder, namelijk:

De opdrachtgever:
  • betaalde alleen per klus. Niet bij ziekte of verlof;
  • hield rekening met de door de opdrachtnemer doorgegeven planning;
  • liet klachten door de opdrachtnemer zelf oplossen, voor eigen rekening;
  • zorgde niet voor vervoer, (veiligheids)kleding, schoenen of gereedschap;
  • vroeg niet van de zelfstandigen om zich als werknemer te presenteren;
  • nam opdrachtnemers niet mee bij bedrijfsuitjes of trainingen;
  • voerde geen functioneringsgesprekken.

Wat betekent dit voor de handhaving in de zorg?

Als je de woorden ‘houthandel’ en ‘timmerlieden’ even wegdenkt, gaat deze uitspraak net zo goed over praktijkhouders en waarnemers. De praktijkhouder zou de ‘houthandel’ kunnen zijn en een waarnemer de ‘timmerman’. Let er als praktijkhouder dus op dat je op vergelijkbare wijze werkt en wijs de Belastingdienst bij een controle op deze uitspraak. Of dat genoeg is, blijft desondanks onzeker.

De proceshouding van de Belastingdienst in deze procedure baart me zorgen. In hoger beroep gaan bij het gerechtshof om – koste wat kost – een boete opgelegd te krijgen? Werkelijk? De advocaat die de opdrachtgever bijstond, schrijft op sociale media dat de Belastingdienst daarbij ‘tot het uiterste is gegaan om te voldoen aan haar bewijslast’. Met een verweerschrift van 15 cm dik en meer dan 100 bijlagen(!).

Gaan we straks allemaal procederen tot de totale overwinning?

Ik ben echt verbaasd. Van de Belastingdienst zou ik een andere proceshouding verwachten. Tot dusver is er nog nooit een opdrachtgever aangemerkt als kwaadwillend en in het handhavingsplan voor dit thema schreef de Belastingdienst nog – heel begripvol – dat het voor burgers niet eenvoudig is om de regels na te leven. ‘Fouten bij het werken met ingehuurde zelfstandigen zijn niet te voorkomen’ (zolang er nog geen heldere regels zijn). Iemand die al jaren timmert is een vakman. Ga daar voor de grap maar eens achter staan om ‘instructies’ te geven en vertel hem waar de spijkers moeten (dan kan je daarna dekking zoeken…). Om in die situatie toch door te procederen, nadat een onafhankelijke rechter al heeft gezegd dat een boete niet passend is, is minder begripvol. Grove schuld? Gaan we vanaf januari allemaal doorprocederen tot de totaaloverwinning is bereikt? Is dat de gewenste ‘handhavingsstrategie’? Ik hoop het niet.

Waarom wordt hier niet het voordeel van de twijfel gegund? Welk belang heeft de Belastingdienst nog bij bestraffing? Uit de uitspraak blijkt het niet. Het maakt nogal uit of de Belastingdienst hier een redelijke afweging heeft gemaakt of niet. Het wringt dat we het antwoord op die vraag nooit zullen krijgen (geheimhoudingsplicht). Ieder mag er nu het zijne van denken.

Zoek naar wantrouwen, boosheid en wrok

Als we allemaal moeten speculeren doe ik ook een – hoogst speculatieve – gok: het lijkt hier alleen te gaan om het ‘winnen’ van de procedure. Ik zie geen andere reden dan het resultaat als doel op zichzelf: ik noem het ‘winzucht’. Voor wie toegeeft aan winzucht telt alleen nog het eindresultaat en doen de middelen er niet meer toe. Een beetje sjoemelen met de regels en de moraal wordt dan ineens heel logisch. Anything goes. En dat is zorgelijk. De gezondheidsklachten van winzucht zijn namelijk ernstig.

De aandoening winzucht is gemakkelijk te diagnosticeren door in de omgeving van de patiënt te kijken naar wantrouwen, boosheid en wrok. In het belang van alle betrokkenen hoop ik daarom dat ik het mis heb en dat de maatschappij de winnaar zal blijken te zijn.

Deel dit verhaal:
Geschreven door:
Gratis kennismakingsgesprek Contact
10 gratis starterstips voor jouw start als medisch ondernemer
10 gratis starterstips pdf

Leuk dat je onze website bezoekt. Om de gebruiksvriendelijkheid van onze website te verbeteren, maken wij gebruik van functionele en analytische cookies. Wij gebruiken geen tracking cookies. Naast het accepteren van de cookies, kun je deze ook beheren via 'Cookie instellingen'.
Accepteer cookiesCookie instellingen